بررسی شیوع سرمی آلودگی به مایکوباکتریوم اوویوم پاراتوبرکلوزیس در گوسفندان استان خوزستان

بیماری یون یا پاراتوبرکلوزیس که در اثر مایکوباکتریوم اوویوم پاراتوبرکلوزیس ایجاد می شود یک آنتریت گرانولوماتوزی در نشخوارکنندگان اهلی و وحشی است و معمول ترین نشانه بالینی آن در گوسفند لاغری و ریزش پشم می باشد. هدف از این مطالعه تعیین شیوع سرمی مایکوباکتریوم اوویوم پاراتوبرکلوزیس در گوسفندان استان خوزستان و همچنین ارتباط آن با فاکتورهای محیطی و میزبانی می باشد. در این تحقیق نمونه-های سرمی از 568 رأس گوسفند انتخاب شده به طور تصادفی از شهرهای اهواز، هندیجان، باغملک، سوسنگرد، گتوند، مسجدسلیمان و دزفول جمع آوری گردید و بوسیله آزمایش الیزا مورد ارزیابی قرار گرفت. شیوع سرمی مایکوباکتریوم اوویوم پاراتوبرکلوزیس 9/6 درصد (فاصله اطمینان 95% 87/8-87/4) بود. رگرسیون لاجستیک نشان داد شانس عفونت با افزایش سن پایین می آید (نسبت شانس 96/0 و فاصله اطمینان 95% 18/1- 78/0). فراوانی نسبی عفونت در گوسفندان ماده بیشتر از نر بوده (05/0p) و موقعیت جغرافیایی 9/2 درصد از نوسانات بیماری را توجیه می کند.